Jun Fan Jeet Kune Do to sztuka walki stworzona przez Bruce’a Lee. Jest to system stworzony od podstaw w kierunku samoobrony i walki realnej, gdzie nie obowiązują żadne reguły. Oparty w głównej mierze na starym boksie, zasadach szermierki zachodniej i wing chun, oraz zasadach zgodnych z biomechaniką ludzkiego ciała i nowoczesnych metodach treningowych, jest unikalnym i bardzo skutecznym systemem samoobrony.

Jeet Kune Do trenuję od 2000 roku pod okiem wielu znanych instruktorów. Obecnie jestem uczniem Sifu Richarda Torresa. Trenowałem także z Sifu Rickiem Youngiem (10 lat) oraz Danem Inosanto, Sifu Michaelem Grunerem czy Sifu Royem Harrisem. Moja wiedza na temat Jeet Kune Do pochodzi z linii: Bruce Lee – Dan Inosanto – Rick Young oraz Bruce Lee – Ted Wong – Richard Torres.
Zapraszam do treningu personalnego, tym bardziej, że była to jedna z podstawowych metod przekazywania wiedzy przez Bruce’a Lee, swoim najbliższym podopiecznym.

Poniżej definicja Jeet Kune Do:

Jeet Kune Do (Droga Przechwytującej Pięści) to sztuka walki, której trening ukierunkowany jest na realną walkę. JKD jest proste (simple), bezpośrednie (direct) i nieklasyczne (non-classical).

Jeet znaczy przechwycić lub zatrzymać.

Kune to pięść.

Do – droga.

Prostota oznacza codzienne doskonalenie podstawowych narzędzi walki. Polega bardziej na codziennym uszczuplaniu nieistotnych nawyków, niż na powiększaniu arsenału technik.
Bezpośredniość oznacza obieranie najbardziej efektywnego sposobu wykonania zadania. Przejście z punktu A do punktu B bez zbędnych przyruchów, po najbardziej efektywnej drodze.
Nieklasyczność oznacza brak w JKD tradycyjnych pozycji, brak tradycyjnego sposobu poruszania, brak skomplikowanych, złożonych ruchów. JKD to żywa sztuka walki, która zajmuje się tym co się dzieje w danym momencie, w danej chwili.

Jeet Kune Do jest sztuką walki wyrażaną przez ludzkie ciało. Oznacza naukę bycia efektywnym w długim, średnim i krótkim dystansie, w walce w stójce czy w walce na ziemi, używając każdego narzędzia walki. Liczy się „wykonanie zadania”, cel, efekt końcowy. Nie jest to kwestia uczenia się różnych stylów walki, ale jak najskuteczniejszego używania narzędzi walki: kopnięć, uderzeń, usidlania (trapping) czy chwytów (grapplingu,) wykorzystując do tego najefektywniej ludzkie ciało.
Kopnięcie jest tylko kopnięciem a uderzenie – uderzeniem, ale uczmy się jak używać ich w maksymalnym stopniu bez przyporządkowywania ich do jakiegokolwiek stylu. Nauka wykorzystania ludzkiego ciała do maksimum jest nadrzędna w stosunku do jakiegokolwiek stylu.

Trzy etapy nauki w Jeet Kune Do:

Etap prymitywny (Primitive Stage): w tym etapie adept nie ma żadnej wiedzy w sztuce walki i reaguje instynktownie. Jest jeszcze „nienaukowy” w swoim podejściu (do walki) i wykorzystuje instynkt przetrwania.

Etap mechaniczny (Mechanical Stage): w tym etapie adept uczy się jak stać, zbijać, kopać, uderzać itd, ale traci swój naturalny instynkt na rzecz nabytej wiedzy. Jego reakcje wymagają myślenia i odtwarzania z pamięci (wyuczonych technik) co spowoduje, że staje się „naukowy” w swoim podejściu (do walki) stając się „mechanicznym człowiekiem”.

Etap spontaniczny (Spontaneous Stage): Poprzez lata treningu i poprawnego redefiniowania wszystkich swoich narzędzi walki, adept jest w stanie połączyć dwa wcześniejsze etapy w jeden. Pozwala mu to na powrót do reagowania instynktownego z etapu pierwszego za pomocą nabytej wiedzy z etapu drugiego. Jego podejście (do walki) staje się nienaukowo naukowe. Jego ruchy są spontaniczne pozbawione procesu myślowego. Można to osiągnąć tylko wtedy, gdy sztuka walki pozostanie prosta.

This is why in Jeet Kune Do, Simplicity is the last step of art, and the beginning of nature.” Bruce Lee

Niskie kopnięcia w Jeet Kune Do:

Defensywa w Jeet Kune Do: